Është e qartë tashmë prej vitesh se regjimi i Aleksandër Vuçiçit në Serbi nuk do të mbijetonte asnjë ditë po të ekzistonte një minimum demokracie, sundim ligji apo media të lira e të pavarura nga ndikimi i pushtetit. Nëse këto kushte do të ishin përmbushur, Serbia nuk do të përjetonte tragjeditë e njëpasnjëshme me humbje jetësh, varfëri të thellë dhe izolim rajonal e ndërkombëtar.
Sot Serbia është praktikisht në konflikt të heshtur me pothuajse çdo vend fqinj, duke përhapur urrejtje dhe tensione të vazhdueshme ndaj popujve të ish-Jugosllavisë. Regjimi Vuçiç mbështet hapur regjimin kriminal të Vladimir Putinit dhe inkurajon shkeljen e të drejtave themelore të njeriut në nivele alarmante.
Kjo situatë nuk është aksidentale, por pasojë e drejtpërdrejtë e politikës brutale, të korruptuar dhe agresive që Vuçiçi ka imponuar për të ruajtur pushtetin e tij personal.
Megjithatë, siç thotë urtia popullore: “Çfarë mbjell, korr!”. Reagimi ndaj këtij regjimi ka marrë formën e një revolte masive studentore, e cila tashmë po ndiqet me interes dhe admirim nga mbarë bota.
Revolta studentore në Serbi është shndërruar në një simbol global, me figura publike dhe personalitete botërore që shprehin hapur mbështetjen dhe admirimin e tyre ndaj kësaj lëvizjeje për demokraci dhe drejtësi. Vuçiçi, ndërkohë, vazhdon jetën luksoze dhe të privilegjuar, i shkëputur plotësisht nga realiteti i qytetarëve që qeveris prej 12 vitesh.
Simbol tragjik i kësaj politike është incidenti fatal në Stacionin Hekurudhor të Novi Sadit, ku humbën jetën 16 persona për shkak të neglizhencës dhe korrupsionit shtetëror. Natyrisht, viktimat nuk i përkisnin elitës së pasur që nuk përdor transportin publik.
Ndërkohë, sondazhet e fundit tregojnë një ndryshim dramatik në perceptimin publik ndaj regjimit Vuçiç. Nëse sot do të mbaheshin zgjedhjet në Serbi, një listë studentore e përbërë nga profesorë, punëtorë, fermerë e ekspertë të mbështetur nga studentët do të siguronte 54.8% të votave, ndërsa Vuçiçi së bashku me SNS-në dhe SPS-në do të binin në 42.1%.
Në një skenar tjetër, ku opozita bashkohet plotësisht, studentët përsëri fitojnë shumicën (45.9%), opozita merr 10.2%, ndërsa Vuçiçi dhe bashkëpunëtorët e tij zbresin edhe më shumë në vetëm 41.4%.
Siç duket qartë, regjimi i Vuçiçit është tashmë në gjunjë, dhe protesta studentore po sinjalizon qartazi një fund të afërt dhe të pashmangshëm. Nëse arroganca dhe mashtrimi janë forca e tij kryesore, kundërpërgjigjja natyrale është reagimi gjithnjë e më i fuqishëm i qytetarëve që kërkojnë ndryshim të vërtetë.
Duket se fundi politik i Vuçiçit është tashmë vetëm çështje kohe.
Leave a Reply