Pasi ndërroi mbiemrin për t’i shpëtuar ndëshkimit penal, Ilir Pasholli bleu 40% të “medicamenta”-s dhe ndërtoi tre godina në tiranë, pa asnjë burim të ligjshëm financiar. dokumentet janë publike, ligji antimafia është i qartë, por spak dhe institucionet nuk kanë lëvizur
Nëse një qytetar i zakonshëm shkon të depozitojë 100 mijë lekë në bankë, sistemi i detyron të tregojë çdo burim: kontrata, vërtetime page, llogari tatimore, dokumente pronësie. Nëse je i dënuar për trafik ndërkombëtar droge dhe e ke ndërruar mbiemrin për t’i shpëtuar drejtësisë italiane, atëherë në Shqipëri jo vetëm që nuk të pyet njeri, por të lejojnë të blesh kompani farmaceutike dhe të ndërtosh godina shumëkatëshe në zemër të Tiranës. Ky është rasti i Ilir Pashollit, ose siç figuron në dokumente pas “shpëtimit” nga drejtësia italiane, Ilir Shehu.
Ilir Shehu është një emër i njohur për autoritetet italiane të drejtësisë, pasi ndaj tij ekziston një dënim për trafik ndërkombëtar droge. Pas përfundimit të dënimit në Itali, ai është kthyer në Shqipëri në vitin 2004 dhe ka përdorur mbiemrin e nënës së tij për të ndryshuar identitetin ligjor dhe për të shmangur çdo pasojë të dënimit të mëparshëm.
Në atë periudhë, ai nuk zotëronte asnjë aktivitet tregtar, nuk kishte ndonjë trashëgimi apo kapital fillestar dhe rezultonte i punësuar me një pagë minimale prej 60.000 lekësh në muaj. Brenda më pak se dhjetë vitesh, ky person ndërtoi tre godina biznesi me sipërfaqe të përgjithshme mbi 9 mijë metra katrorë dhe me një vlerë investimi të vlerësuar rreth 15 milionë euro.
Blerja e aksioneve në “Medicamenta” është formalizuar përmes një kontrate të noterizuar më datë 28 tetor 2013, në zyrën noteriale të Majlinda Lleshit në Tiranë, ku Shehu ka blerë 40% të kuotave nga kompania italiane “Farmacie Celesia S.R.L.” kundrejt shumës 40 milionë lekë të reja. Palët kanë rënë dakord që pagesa të kryhej brenda dy vjetësh përmes transferimit bankar në një llogari të hapur në BKT. Dokumenti është i ligjshëm, është i arkivuar në QKB dhe mund të gjendet publikisht. Ajo që nuk ekziston është burimi financiar i Ilir Shehut për këtë transaksion dhe mungesa e çdo hetimi pasuror për të vlerësuar nëse këto fonde kanë qenë të ligjshme apo janë fryt i veprimtarisë kriminale për të cilën ai është dënuar më parë në Itali.
Ligji antimafia i miratuar në Shqipëri me numrin 10192, datë 3 dhjetor 2009, parashikon qartë se çdo individ i dënuar për trafik ndërkombëtar droge, i cili nuk justifikon burimin e pasurisë së tij, duhet të hetohet dhe nëse verifikohet se pasuritë janë ngritur mbi të ardhura kriminale, ato të sekuestrohen. Në këtë rast, Ilir Shehu jo vetëm që ka qenë i dënuar, por i gjithë aktiviteti i tij financiar pas kthimit në Shqipëri nuk është mbështetur në asnjë burim të ligjshëm, nuk është i lidhur me ndonjë aktivitet tregtar të mëparshëm dhe nuk është i shoqëruar me të ardhura të dokumentuara. Pasuritë e tij nuk janë të fshehura, nuk janë në emër të ndonjë të afërmi apo të ndonjë kompanie fiktive, por janë të regjistruara haptazi në emrin e tij personal, çka përforcon edhe më tej faktin se mosveprimi i institucioneve nuk buron nga mungesa e informacionit, por nga një tolerim i vetëdijshëm institucional.
Ndërkohë që SPAK ka dijeni të plotë për këtë rast, përfshirë ekstraktet e QKB-së, kontratën noteriale të blerjes së aksioneve dhe të dhënat e hipotekës për godinat në Tiranë, nuk ka ndërmarrë asnjë veprim për të zbatuar detyrimet që rrjedhin nga ligji antimafia. Kjo mungesë reagimi nuk mund të shpjegohet me ngarkesë procedurale apo me mungesë burimesh, por është një akt i heshtur mosveprimi përballë një rasti flagrant të pastrimit të parave dhe rikthimit në treg të kapitalit kriminal përmes sektorëve të ndjeshëm si farmacitë.
Leave a Reply